در زمستان ، چمن خفته در وضعیت بسیار شکننده ای قرار دارد و در اثر عوامل خارجی به راحتی آسیب می بیند. از آنجا که لازم است نشانه های حفاظت از چمن ، تقویت گشت های پرسنل و جلوگیری از پیرامون بیش از حد توسط عابران پیاده و نورد با وسایل نقلیه ، لازم باشد. اگر قسمت زیر زمین چمن به دلیل پایمال کردن و نورد در طول دوره خفته فرسوده شود ، قسمت زیرزمینی منجمد و میرید که این امر بر سبز شدن به موقع چمن سبز در سال آینده تأثیر می گذارد. پس از افزایش دما ، برخی از چمن ها جوانه می زنند و چمن شروع به اتلاف می کند. ترسناک ترین چیز پایمال کردن است و باید از پایمال زدن تا حد امکان جلوگیری شود و باعث ایجاد تراکم خاک و لکه های طاس روی چمن شود.
نگهداری و مدیریت چمن را خلاصه کنید و یک آمار جامع از نیروی کار ، حفاظت از گیاهان ، لقاح ، آبیاری آبپاش ، چمن زنی ، علفهای هرز و سایر کارهای تولید را انجام دهید. با برنامه اصلی مقایسه کنید تا ببینید کدام کار به اتمام رسیده است و کدام کار نیاز به بهبود دارد ، به طوری که برای بهبود بیشتر کار تعمیر و نگهداری. بر اساس خلاصه کار سال گذشته ، یک برنامه تولید سالانه و بودجه ، مواد خرید ، سموم دفع آفات ، کودها ، تجهیزات ، امکانات و غیره تهیه کنید ، برای نیروی کار آماده شوید و اقدامات فنی امسال را اجرا کنید. در مناطق خشک با وزش باد و شن و ماسه قوی ، به ویژه برای چمنزارهایی که در همان سال کاشته می شوند ، آب باید همچنان به آب یخ زده اضافه شود. در این زمان ، دمای آبیاری کم است. برای جلوگیری از پوشش یخ ، آبیاری باید بین 10 صبح تا 3 بعدازظهر در روزهای آفتابی انجام شود تا خاک بتواند به سرعت آن را جذب کند. این کار باید قبل از کاهش دما به اتمام برسد و آب به موقع برگردانده شود.
علاوه بر اقدامات فوق ، برای محافظت ازچمن خفتههمچنین لازم است که کودهای معقول از کود استفاده کنید ، از سرماخوردگی جلوگیری کنید و از آتش سوزی جلوگیری کنید.
در زمستان خفته ، مقدار مشخصی از کودهای آلی را می توان به چمن های فصلی سرد برای بهبود ساختار خاک اضافه کرد ، باعث تقویت فعالیت میکروارگانیسم های مفید در خاک ، افزایش دمای زمین ، افزایش باروری خاک و کاهش بیماری ها شد. همه مناطق باید عوامل آب و هوایی محلی را با هم ترکیب کنند ، با شرایط محلی سازگار شوند و از آنها انعطاف پذیر استفاده کنند. هنگام استفاده از کود ، کود باید به طور مساوی استفاده شود تا از "لکه بینی" جلوگیری شود. چمن باید قبل از لقاح بریده شود و بلافاصله پس از لقاح سیراب شود تا از سوختگی به چمن جلوگیری شود.
برای چمن زنی هایی که بعداً در پاییز گذاشته می شوند یا بعداً کاشته می شوند ، می توانند با پوشش هایی مانند پارچه های غیر بافته ، فیلم های پلاستیکی ، خاکستر گیاه یا نی برای جلوگیری از آسیب سرما و یخبندان در دوره خواب زمستانی ، پوشانده شوند. چمنزارها در دوره خفته زمستان به تدریج وارد دوره زردی می شوند ، که بسیار مستعد آتش است ، به خصوص در مکانهایی که افراد زیادی وجود دارند. علاوه بر انجام یک کار خوب از هرس قبل از زمستان و از بین بردن لایه تشک چمن ضخیم ، شاخه های مرده و برگهای روی چمن نیز باید تمیز شوند. این مواد قابل اشتعال به راحتی باعث آتش سوزی می شوند.
آب منبع زندگی است و چمن از این قاعده مستثنی نیست. در فصل خشک ، مهم نیست که چمن سبز چقدر "از بین می رود" ، هنگامی که باران خاک را مرطوب می کند ، چمن همیشه به زندگی باز می گردد و هوای تازه و حال و هوای سبز تماس با طبیعت را به ما می دهد.
برای به دست آوردن یک چمن مناسب ، شما باید آن را به طور مکرر آب دهید ، به خصوص در فصل خشک یا مناطقی با کمتر از 1000 میلی متر بارندگی. آب باید هفته ای دو بار اضافه شود و در تابستان گرم ، نیاز آب باید بیشتر باشد. هر آبیاری باید بتواند لایه خاک 15 سانتی متر عمق را مرطوب کند.
بهترین زمان برای آبیاری بین خورشید صبح است ، زیرا آبیاری ظهر می تواند باعث سوختگی به چمن شود و آب دادن به چمن در عصر مستعد ابتلا به بیماری است. با این حال ، مقدار آب نباید خیلی کافی باشد ، زیرا وقتی مقدار آب بیش از حد کافی باشد و آب جمع شود ، ریشه های چمن از اکسیژن ، خفه و پوسیده محروم می شوند. در این زمان ،زهکشی چمنکار باید به خوبی انجام شود. به طور کلی ، هنگام ساخت چمن ریشه ، یک شیب ارتفاع 2 ٪ آب برای دستیابی به هدف زهکشی اتخاذ می شود. زهکشی همچنین می تواند با استفاده از لوله های زهکشی یا خندق های زیرزمینی انجام شود.
زمان پست: دسامبر -20-2024